Onlangs bezocht ik de privétuin van Piet Oudolf. Ik had zijn boeken al jaren in mijn bezit, maar nog nooit had ik zijn privétuin bezocht. En toen ik op een avond een documentaire van Piet Oudolf keek was het besluit dan toch genomen. Die privétuin moest ik ook maar eens gaan bezoeken.
En zo bezocht ik op een mooie najaarsdag in oktober zijn tuin. De bloei was er grotendeels uit, maar dat maakt in zijn tuinen niets uit. Er is altijd wel iets te beleven. Een tuin van Piet Oudolf laat zich voornamelijk omschrijven als een gecomponeerde tuin. Stileren van de tuin is er absoluut niet bij. De natuur kan zijn gang gaan binnen bepaalde grenzen. En dat betekent dat er her en der ook wel eens wat onkruid staat. En dat is helemaal niet erg. Want eigenlijk hoort dat er gewoon bij in een tuin.
In de tuin voor zijn huis overheersen voornamelijk de grassoorten. Een pad kronkelt door de grassen zodat je heerlijk tussen de planten door kunt lopen. Een pad dat er al jaren ligt en wat het pad ook is aan te zien. Maar ook dat is niet erg. Dat past in deze tuin. En dit maakt dat het regenwater goed de grond in kan. Een item dat steeds belangrijker wordt in deze tijd.
Diverse planten zie je telkens weer terugkomen. De herhalingen van plantgroepen die Piet Oudolf toepast in zijn tuin maken zijn tuin een groot geheel en geen ratje toe.
In zijn tuin staan een schuurtje, een overkapping een mooie oude muur. Deze bouwwerken zijn erg nostalgisch vormgegeven. Mede door de beplanting die de gevel en het dak hebben begroeid worden de bouwwerken ook echt deel uit van de natuur. Al is het maar als constructie om de planten tegen aan te laten groeien.
In de tuin achter de woning is een nieuw kantoorpand gebouwd. Moderne vormgeving, en toch past het gebouw heel goed in de tuin die er bij is aangelegd. Dit deel van de tuin is een meer bloeiende tuin waar veel vaste planten zijn toegepast. Hier wisselen grassen en andere vaste planten elkaar veel meer af. Een klinkerpad wat lekker de temperatuur opneemt van het zonnetje zorgt er voor dat vlinders er eventjes rusten, hun vleugels spreiden en zich laten opwarmen door de omgeving.
Af en toe staat er dan in een keer een hele vreemde vorm boom. Of zomaar een doorkijk naar de achterliggende weide waar de koeien staan te grazen. Dit maakt de tuin van Piet Oudolf een verrassende tuin. Je kunt er heerlijk ronddwalen of wegdromen in een hoekje.
Piet is er erg goed in geslaagd om een natuurlijke omgeving te creëren ondanks dat de tuin is aangelegd. Hij begeleid de groei van de planten gedurende de complete levensduur van de tuin. En dat bedoelen we met het componeren van de tuin i.p.v. het stileren van de tuin. Met stileren houd je alles strak in vakken en zorg je voor een smetteloze tuin zonder sprietje onkruid. Dat stileren kost zoveel tijd en zoals je ziet is dat eigenlijk helemaal niet nodig als je ook een weelderige tuin weet te waarderen.
De tuin van Piet Oudolf is te bezoeken op donderdagen t/m zondagen in het seizoen. Meer informatie vind je op de website van Piet Oudolf. https://oudolf.com/
En als je dan besluit af te reizen naar Hummelo, ga dan ook eventjes lunchen in de Gouden Karper midden in Hummelo (nabij de kerk). Daar liggen de rode pikkleedjes nog op tafel. Erg nostalgisch en je kunt er prima lunchen.
Veel kijkplezier
Roy Bindels
